شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند.

فرشته پری به شاعر داد و شاعر ، شعری به فرشته.

شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت.

وفرشته شعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت.

خدا گفت: دیگر تمام شد.

دیگر زندگی برای هر دوتان دشوار می شود.

زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود ، زمین برایش کوچک است.

وفرشته ای که مزه عشق را بچشد، آسمان برایش تنگ.........